Witamy na Forum Strefa OMSI

Krótko się wypowiem na temat moich telefonów

1. Samsung Galaxy S mini-Polecam
2. Samsung (Jakiś klawiszowy nie pamiętam modelu)-Absolutnie nie polecam
3. Stara Nokia Klawiszowa (Nigdy nazwy tego modelu nie zapamiętałem) Nie Polecam
4. Samsung Galaxy Trend- Polecam
5. iPhone 4 - Polecam
6. Microsoft Lumia 630- Polecam szczególnie do robienia zdjęć genialny
7. Samsung Galaxy Grand Prime (Silver Edition)-Zdecydowanie godny polecenia

1. Samsung Galaxy Young (posiadanie 2013-2016)

2. Microsoft Lumia 550 (posiadanie 2016 - ?)

Miałem więcej telefonów lecz ich nazw ani wyglądu nie pamiętam

Jedyne Telefony w moim całym dotychczasowym życiu to:
- Sony Ericsson W200
Dostałem go jako prezent na święta.
Drugi smartfon to:
- Microsoft Lumia 640 Dual Sim
W użytkowaniu od ponad 7 miesięcy. Wybrałem ten telefon ponieważ drugi smartfon (Samsung Galaxy J3 - którego zakup też rozważałem) nie był dostępny jeszcze w Polsce, teraz mam Lumię i żałuję

Dzisiaj mija tydzień od kiedy mam to cacuszko. Fajne jest

No to ja też się pochwalę.



Zakupiłem niedawno po okazyjnej cenie smartfon HTC One M9 Prime CE wraz z etui HTC Dot View.

Ekran
Jeden z najważniejszych elementów każdego smartfona. Pięć cali, rozdzielczość FHD i więcej jak dla mnie nie trzeba. Bardzo dobre kąty widzenia, świetne kolory i możliwość dostosowania ich temperatury. Dobra (ale nie świetna) widoczność w pełnym słońcu. Dotyk czuły i brak problemów z multitouchem.

Wydajność
Smartfon jest wyposażony w ośmiordzeniowy procesor MediaTek Helio X10 z układem graficznym PowerVR G6200. Obawiałem się o jego wydajność, jednak bezpodstawnie. Jest to słabsza jednostka od Snapdragona 810 z oryginalnego HTC One M9, jednak nie ma problemów z przegrzewaniem się, throttlingu nie uświadczyłem. System działa bardzo płynnie, zero wyraźnych przycięć, natychmiastowa reakcja na polecenia. Bardzo sporadycznie pojawiają mikroprzycięcia, czyli leciutkie spadki płynności przy przewijaniu obładowanych grafiką kart. Nie jest to jednak mocno denerwujące a przede wszystkim nie opóźnia pracy. Z gierkami, także nowszymi nie ma większych problemów, natomiast te z lepszą grafiką 3D są już nieco zbyt wymagające i trzeba ciąć ustawienia grafiki. Aplikacje, w tym przeglądarki działają bardzo płynnie i szybko. 2 GB RAM-u są wystarczające i nie odczuwam póki co żadnych problemów z tego tytułu.

System i nakładka
Android 6 z nakładką Sense 7.0g, czyli taki miks czystego Androida z Sense. Miks działający bardzo szybko, sprawnie i świetnie wyglądający (do dyspozycji jest oczywiście możliwość tworzenia motywów), jednak brakuje mi dwóch funkcji. Mianowicie - możliwości dostosowania skrótów "górnej belki" i ustawienia czwartej niestandardowej funkcji na belce nawigacyjnej (można dodać czwarty przycisk, ale tylko do zwijania tego paska). Obie te funkcje ma Sense 7.0 bez oznaczenia "g", jednak moim zdaniem interfejs 7.0g jest ładniejszy a może i nawet ciut szybszy. HTC na szczęście nie wrzuca zbyt dużo śmieci i po odinstalowaniu głupawych aplikacji Playa, telefon jest praktycznie "czysty".

Dźwięk
Krótko mówiąc - jest boski, zarówno na głośnikach wbudowanych (wyraźne stereo), na dołączonych słuchawkach jak i zewnętrznym sprzęcie audio lepszej klasy. Wstawiono porządny układ dźwiękowy i to po prostu słychać. Dość dobrze działa funkcja BoomSound od Dolby, która uwydatnia niektóre dźwięki i poszerza "scenę". Brak uwag negatywnych.

Fotografia
Główny aparat to 13Mpix ze stabilizacją i oczywiście AF (ale nie laserowym). Komplet trybów - w tym PRO (manualne dostosowywanie przysłony, czasu naświetlania, ostrości itd) oraz możliwość zapisywania zdjęć w formacie RAW. Przy dobrym bądź umiarkowanym świetle zdjęcia są fantastyczne, niejedna cyfrowa małpka za kilkaset złotych robi gorsze fotki. Oczywiście w ciemnościach nie jest już tak różowo, ale podwójna dioda LED jest na tyle skuteczna, że potrafi doświetlić bliskie obiekty. Za dużo jest jednak szumów i za długo łapie AF w takich warunkach, żeby być zachwyconym. W trybie kamery możliwe jest nagrywanie filmów w 4K oraz slowmotion w 720p przy 120 klatkach na sekundę. Jakość bardzo dobra, ale nie idealna, widziałem już lepsze filmy ze smartfonów, jednak równocześnie są to o wiele droższe sprzęty. Przedni aparat w porządku, da radę zrobić konkretne selfie, jeśli ktoś lubi. Ogólnie jestem bardzo zadowolony z foto-możliwości tego telefonu.

Łączność
Bez zarzutów. Rozmowy wyraźne po obydwu stronach, brak problemów z zasięgiem sieci komórkowej LTE/3G/2G, czy WiFi. NFC - bez zarzutu, GPS łapie szybko i utrzymuje wysoką precyzję.

Wygląd i jakość wykonania
Wyglądem Prime CE nie różni się niczym od zwykłego One M9 i uważam, że jest to jedna z najciekawszych brył i stylizacji, a jednocześnie całość jest dobrze przemyślana i telefon dzięki temu pewnie trzyma się w dłoni i wygodnie obsługuje. Jakość wykonania - w porządku, jedno niedopracowanie (ale może to być po prostu felerny egzemplarz) to niespasowanie ekranu z ramką w jednym miejscu, przez co widoczna jest szpara. Kwestia zaakceptowania i przyzwyczajenia się. Na razie w niczym to nie przeszkadza i mam nadzieję, że tak zostanie. Pomijając tę kwestię - wszystko solidne, nie takie łatwe do zarysowania czy zniszczenia, jednak należy pamiętać, że smartfon nie jest wodo- i kurzoodporny.

Inne fakty
- telefon nie posiada Irdy, więc nici ze sterowania urządzeniami RTV
- pokrowiec Dot View wraz z dedykowaną aplikacją tworzy świetny i funkcjonalny tandem, polecam obejrzenie filmów jak to działa
- bateria trzyma standardowe 2 dni przy zwykłym użytkowaniu, nie jest problemem osiągnięcie ponad trzech dni przy samych rozmowach i SMS-ach
- obsługa kart nanoSIM i microSD do 2TB

Podsumowanie
Gdyby ktoś się zastanawiał nad muzyczno-fotograficznym smartfonem o cenie około 1100-1300 złotych, gorąco zachęcam do zastanowienia się nad HTC One M9 Prime CE. Wszystkie wady właściwie wymieniłem, reszta to same zalety. Model jest sprzedawany wyłącznie poprzez dystrybucję Playa (co dla mnie jest kompletnie niezrozumiałe), ale bez problemu da się go kupić przez Allegro jak i ja zrobiłem. Nie ma oczywiście simlocka.

Szybka aktualizacja - powróciłem do Motoroli Razr V3 bodajże. 100x lepszy od Samsunga Galaxy Trend Plus. Nie jak te badziewne telefony, które po upadku z pół metra muszą mieć wymienianą szybkę, bo pękła. Do tego bateria w niej działa... Dwa tygodnie! I ten kultowy wręcz dzwonek: "Hello MOTO"... <3

Witam ja mam ju od ponad roku Samsunga Galaxy S6 i dobrze się sprawuje.
Ma mocna konstrukcję i hartowane szkło. Spadł mi już co najmniej 10 razy i ani jednej rysy na wyświetlaczu. Jedynie na naklejce ochronnej

Sony Xperia Z5 Premium, Sony Xperia XA
https://www.google.pl/url?sa=i&rct=j&q=&...5415847387

https://www.google.pl/url?sa=i&rct=j&q=&...5450487102

Ja w swoim, 16-letnim żywocie już "przeżyłem" wiele spotkań z przeróżnymi komórkami, oprócz KM i ciężarówek to moja kolejna pasja.

A więc tak:
1. Motorola RAZR V8 (2009-2013) - ABSOLUTNIE nie polecam, ten telefon to było zło ukryte w dwuczęściowej obudowie! A szczególnie bateria, która trzymała max 2h...
2. Nokia 5230 (12.2013) - moje pierwsze spotkanie z Symbianem i telefonami dotykowymi. Przez krótki czas użytkowania (03.12-24.12.2013) zbudowałem na niej sympatię do dotykowców.
3. Nokia N8 (12.2013-03.2014) - dostałem ją po tacie na gwiazdkę podczas Świąt Bożego Narodzenia w roku pańskim 2013, i powiem szczerze że N8 to był mój ulubiony smartfon dopóki nie kupiłem sobie Xperii Z. Ale o niej to potem. Niestety w marcu 2014r. na czas nieokreślony rozstałem się z N8 ze względu na awarię złącza Micro USB oraz bolca do ładowania. Na szczęście problem ten rozwiązałem kilka tygodni temu podczas naprawy sprzętu - tak, stęskniłem się za N8. Jej podstawowe atuty to świetny, 12 Mpix aparat z fleszem ksenonowym, wyjście HDMI do telewizora, ekran AMOLED które jak na 2010 rok były czymś całkowicie nowatorskim.
4. Sony Xperia E (03.2014-12.2014) - w Sieci widać tyle hejtu na ten model że głowa mała, a egzemplarze moich znajomych działały jakby chciały a nie mogły. Moja Xperia E, kupiona w zastępstwie za zepsutą N8 była całkowicie inna. Przez prawie rok użytkowania zero ścin. Xperię E wspominam miło.
5. Sony Xoeria Z (12.2014-09.2015) - to był telefon! Taka N8ka naszych czasów. Kupiłem za 1050 zł używaną, i nie żałuję. Szkoda tylko, że na koniec eksploatacji musiała mi się rozpieprzyć wypadając z kieszeni.
6. Samsung Galaxy S5 (09.2015-09.2016) - również zarąbisty sprzęt - polecam z czystym sumieniem.
7. Apple iPhone 6 (15.09 - present) - jest to moje pierwsze spotkanie z telefonem z jabłuszkiem. Ogólnie iOS jest mniej rozbudowany niż Android, ale też mi się podoba. Chociaż rozważam sprzedaż swojego Jabłka, trochę zaoszczędzić i nabyć Galaxy S7.

Trzymałem w swoim życiu już wiele telefonów, więc może zamiast wypowiadać się o wszystkich, które miałem, powiem więcej o tym, który mam.

Po śmierci naturalnej mojej Motoroli Moto G2 (padł bootloader podczas aktualizacji softu), odkładałem przez kilka miesięcy na coś lepszego. Głównym priorytetem była dobra bateria i wydajność, zaś rozmiar spadł na dalszy plan, bowiem w świecie telefonów komórkowych wciąż brakuje dobrych, niedrogich, kompaktowych telefonów. Poszedłem na całość i zdecydowałem się na Xperię Z2, którą mam już od ponad miesiąca. Przetestowałem ją naprawdę dokładnie, więc swoimi wrażeniami podzielę dość szczegółowo.

Wygląd
Nie ukrywam, że jest to zdecydowanie mocna strona tego telefonu. Prezentuje się prestiżowo za sprawą czarnych wykończeń, metalowych wstawek po bokach i szkła z tyłu. Dzięki temu wygląda jak taki typowy telefon dla biznesmenów. Jednocześnie nie jest nachalny - prawdę mówiąc ma dość niepozorny wygląd, także jeżeli zależy użytkownikowi na dyskrecji, to bez problemu telefon wtopi się w tłum.

Wygoda
Telefon trzyma się dość wygodnie mimo 5,2 cala przekątnej ekranu i kanciasto zarysowanych profili. Wiadomo, że trudno korzystać z tego telefonu wyłącznie jedną ręką, ale tragedii nie ma. I tak wypada lepiej, jeżeli by porównywać Xperię Z2 do Moto G2. Tak naprawdę wielkiej różnicy w wielkości nie ma, ale jakoś bardziej do mnie przemawia pewność i solidność, gdy trzymam Xperię.

Wydajność
Czas na pierwszy najważniejszy czynnik, którym kierowałem się przy wyborze tego telefonu. W 2016 roku 3 GB pamięci RAM i czterordzeniowy procesor Qualcomma wciąż robią wrażenie i z pewnością jeszcze przez długi czas będą zapewniały wysokie osiągi tego urządzenia, choćby rozmiary aplikacji rosły. Można zatem powiedzieć, że już w 2014 roku inżynierowie przewidzieli przyszłość. Z najnowszym Androidem dostępnym oficjalnie na Z2 (6.0.1, Marshmallow), wydajność powala, a telefon z łatwością może konkurować na tym polu ze swoimi flagowymi konkurentami, ba! - nawet z młodszymi braćmi z serii Z. Nie ma żadnych zacięć, aplikacje chodzą płynnie, podobnie jak i animacje. Interfejs użytkownika to tradycyjnie już nakładka od Sony z jej legendarnymi już miniaplikacjami, dzięki którym wzrasta walor wielozadaniowości Z2. 3 GB RAMu gwarantują, że nigdy nie stracisz zmian, gdy zmienisz aplikację z jednej na drugą.

Bateria
Sony Xperia Z2 zawiera baterię o pojemności 3200mAh i prawdę powiedziawszy, w zupełności wystarcza na zasilenie 5,2 calowego wyświetlacza w rozdzielczości FullHD i wszystkich wspomnianych już podzespołów. Przy spokojnym użytkowaniu, które ograniczało się głównie do zajrzenia na kilka-kilkanaście minut na Facebooka, posłuchania muzyki, kilku rozmów telefonicznych na dzień, udało mi się uzyskać czas pracy urządzenia na poziomie 2-3 dni, co dla mnie jest fenomenalnym wynikiem i faktycznie wciąż jest z czym konkurować.

Multimedia
Aparat o rozdzielczości 20,7 megapiksela pozwala rejestrować świetnej jakości zdjęcia nawet w niesprzyjających warunkach oświetleniowych, jak i filmy w rozdzielczości nawet do 4K. Sama aplikacja aparatu zasługuje na szczególną uwagę, bowiem oprócz wyboru podstawowych parametrów, czyli balansu bieli, wartości ekspozycji czy rozmiaru zdjęcia, jest możliwość skorzystania z szeregu miniaplikacji typu Timeshift Burst, czyli aplikacji umożliwiającej wykonywanie zdjęć seryjnych czy też Timeshift Video, czyli aplikacji służącej do rejestrowania filmów w zwolnionym tempie. Poza tym sama aplikacja bazowa aparatu działa wydajnie i co do niej nie mam żadnych zastrzeżeń. Podobnie zresztą sprawa się ma do aplikacji Muzyka dostępnej domyślnie w nakładce producenta. Rozpoznaje ona wiele rodzajów plików muzycznych, choć sam korzystałem wyłącznie z formatu MP3. Oprócz świetnej jakości dźwięku (zarówno z wbudowanych głośników, jak i z zestawu słuchawkowego), aplikacja umożliwia również pobranie informacji na temat danego wykonawcy, jak i pobranie okładki albumu. Oprócz tego jest też aplikacja Album, w której łatwo można uporządkować swoje zdjęcia, obrazki i filmy wideo. Na uwagę zasługuje też fakt, że obsługuje ona sporo obecnie używanych formatów i kodeków wideo, w związku z tym Z2 można używać jako sprzętu do oglądania ulubionych seriali czy filmów.

Podsumowując, Xperia Z2 jest chyba pierwszym telefonem, który mam, a który zapewnia mi sporą funkcjonalność i mimo że korzystam z niego już od miesiąca, to wciąż mnie pozytywnie zaskakuje pod kątem tego, jakie ma możliwości. Z czystym sumieniem polecam go każdemu, kto szuka dobrego telefonu z wydajną baterią oraz o niedużej cenie.